"Ο εραστής", Μ.Ντυράς, Εκδ. Εξάντας (σελ.126)

Με τη Μαργκερίτ Ντυράς (1914-1996) κλείνουμε το μικρό αφιέρωμα μας στις τρεις μεγάλες  κυρίες των Γαλλικών Γραμμάτων του 20^ου αιώνα, το οποίο ξεκίνησε με τη Ζακλίν ντε Ρομιγύ ( βλ. Αλκιβιάδης)  και συνεχίστηκε με τη Μ. Γιουρσενάρ (βλ. Αδριανού Απομνημονεύματα). Η Μ. Ντυράς είναι ήδη γνωστή  στο ιστολόγιο μας από τους διαλόγους της στη ταινία «Χιροσίμα αγάπη μου». Το έργο της  «Ο εραστής», που  εκδόθηκε το 1984 και τιμήθηκε με το βραβείο Γκονκούρ, περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία και εντυπωσίασε το κοινό, όχι μόνο για το θέμα του αλλά και για τη γραφή του, η οποία συνδυάζει μια γλώσσα σκληρή, πολύ κυνική θα έλεγα, με εκρήξεις λυρισμού όμως, που πηγάζουν γι αυτήν αυτονόητα από τη φύση του ίδιου του θέματος της. Μια μικρή Γαλλίδα στις αρχές του αιώνα  στη Γαλλική Ινδοκίνα εκπορνεύεται μ’ έναν νεαρό πλούσιο Κινέζο. Τραυματικές οικογενειακές εμπειρίες (ορφάνια από πατέρα, μάνα με ψυχικές διαταραχές, αποξένωση από αδελφό, οικονομική ανέχεια …) λειτουργούν καταλυτικά στον ψυχισμό της και της προσφέρουν το άλλοθι για τη συμπεριφορά της και την επιλογή της αυτή.