Το ιστολόγιο της Αγγελικής Π. Σούλη

Η καταγραφή των αναγνώσεων αυτών ξεκίνησε από την επιθυμία μου να μην ξεχασθούν ιδέες και συναισθήματα που κάποτε με είχαν συγκινήσει.
Γράφοντας συνειδητοποίησα ότι ο χρόνος που αφιέρωνα στην ανάλυση, σύνθεση, αξιολόγηση του έργου, μου χάριζε ένα αίσθημα δημιουργίας.
Η επαγγελματική μου απασχόληση (φιλόλογος) μου έδωσε τα κίνητρα και τα μέσα για αυτές τις αναγνώσεις. Κι έτσι με συνεπήρε το ταξίδι της ανάγνωσης και της γραφής!
Κι ανοίχτηκε μπροστά μου ένας ολόκληρος κόσμος, σχεδόν ανεξερεύνητος,της δημιουργικής ανάγνωσης και γραφής.
"Η ανάγνωση δεν μπορεί να είναι ούτε μία ούτε άπειρες" όπως τονίζει ο Ουμπέρτο Έκο, αφού η υποκειμενική ερμηνεία του γράφοντος πρέπει να δένει με τους περιορισμούς που θέτει το κείμενο.

Και μια διευκρίνιση:
Καμμιά ανάγνωση δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ίδιο το βιβλίο αλλά μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο ανάμεσα στον αναγνώστη και στο βιβλίο φωτίζοντας το, κάνοντας το πιο κατανοητό και καλλιεργώντας συγχρόνως τη φιλαναγνωσία.



Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

"Ιουλιανός ο Παραβάτης" Χ.Ζαλοκώστας + 6 ποιήματα του Καβάφη

Η σύγκρουση χριστιανισμού-ελληνισμού και οι θέσεις του αυτοκράτορα Ιουλιανού πάνω στη σύγκρουση αυτή κι αργότερα η σύνθεση χριστιανισμού-ελληνισμού διαπερνά ως κεντρικό θέμα τη μυθιστορηματική βιογραφία «Ιουλιανός ο Παραβάτης» του Χρήστου Ζαλοκώστα. Το όνομα του συγγραφέα έχει δοθεί σε μια μικρή οδό στο κέντρο της Αθήνας, επί της οποίας στεγάζεται το υφυπουργείο Τύπου τιμώντας έτσι την προσωπικότητα του Χρήστου Ζαλοκώστα (1896-1975), ο οποίος υπήρξε βουλευτής Αθηνών το 1946 και το 1952, πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους, συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, και διακρίθηκε ως συγγραφέας  έργων με ιστορικό περιεχόμενο, πολλά εκ των οποίων έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και στα γαλλικά.
Το έργο «Ιουλιανός ο Παραβάτης» εκδόθηκε το 1974 και για τη συγγραφή του ο συγγραφέας στηρίχτηκε σε πολλές πηγές, οι οποίες αναφέρονται μέσα στο έργο του. Πηγές, όπως οι ιστορικοί Αμμιανός Μαρκελίνος, Ευνάπιος, Ζωναράς, που έζησαν λίγο αργότερα από την εποχή του Ιουλιανού, αριθμημένες επιστολές του ίδιου του Ιουλιανού προς το δάσκαλο του Λιβάνιο και προς άλλα πρόσωπα, αλλά και πηγές μεταγενέστερες, όπως τα έργα των βιογράφων του Ιουλιανού Boissier και Bidez. Έτσι ο συγγραφέας τεκμηριώνει το κείμενο του, παραθέτοντας αποσπάσματα ή αυτούσιες φράσεις από τις πηγές αυτές και συμπληρώνοντας με τη δημιουργική φαντασία του αναπλάθει αυτή τη μακρινή και τόσο ενδιαφέρουσα εποχή, του 4ου μ.Χ αιώνα, που έζησε ο Ιουλιανός.
Μια εποχή μεταβατική για δυο θρησκείες -η δραματική σύγκρουση των οποίων σημάδεψε την εποχή εκείνη κι όχι μόνο- που η φιλοσοφία τους στηριζόταν σε εντελώς αντίθετη βάση: από τη μια ο αρχαίος πολυθεϊσμός και η λογική κι απ' την άλλη ο μονοθεϊσμός και ο μυστικισμός του χριστιανισμού.